Lief thuisfront,

Zoals mama altijd quote: ‘New York: a city so nice, they had to name it twice.’ En gelijk hebben ze vast! Ik kan helaas niet met overtuiging zeggen dat ik de afgelopen dagen heel erg verliefd op deze stad ben geworden. Het is natuurlijk allemaal groter, drukker, mooier, enz. zoals je eigenlijk wel verwacht omdat het in het typisch Amerikaanse plaatje past. Maar ik heb de laatste dagen niet echt zelf een beeld van de stad kunnen vormen , helaas. Dit komt voornamelijk omdat ze het programma overvol hadden gepland.

Donderdag hadden we in de ochtend een workshop met zijn allen. We waren in totaal met ongeveer 50 studenten uit heel Europa. We waren in totaal met zes Nederlanders en alhoewel we veel aan het socializen waren met leerlingen uit andere landen, hadden we het met elkaar ook heel erg gezellig. We hebben dan ook vaak met zijn achten de tijd doorgebracht; een Fins meisje en een Italiaanse jongen voegde zich ook bij onze groep. De Italianen en de Fransen gingen alleen met hun eigen nationaliteiten om en was ervan communiceren met andere studenten geen sprake. Samen met een Zwitsers meisje deelde ik een hotelkamer en alhoewel we het prima met elkaar konden vinden, trok zij vaak zich ook terug naar de andere Zwitserse of naar ‘Duits sprekende’ mensen. Kortom iedereen had wel de neiging om zich terug te trekken naar zijn/haar eigen nationaliteit: wat logisch is, dat is kortom het veiligst. Daarom hadden we ook een workshop om elkaar beter te leren kennen en nieuwe contacten te leggen. Dat was heel gezellig begin van de dag en we zijn daarna met de bus New York ingetrokken.

We hadden een tour guide: Mr. Christmas (not kidding), die ons voor de komende dagen een tour door de stad zou geven. We begonnen met de Theatre District toen Central Park, Chelsea en Greenwich Village, Grand Central, 5th Avenue en als laatste Time Square en avondeten bij Hollywood Planet. Opzich zou je denken met veel gezien, maar eigenlijk was de drill: ‘You can get off for 5 minutes here, take some pictures and then we move on.’ Dus ik heb zeker veel van de stad gezien. Maar ik heb niet echt het gevoel dat ik er geweest ben doordat we niet hebben rondgelopen en rustig de tijd namen om het op ons in te laten werken. Want het klinkt heel gek maar eigenlijk had ik het gevoel dat ik het allemaal al had gezien doordat je zoveel van New York ziet in films, alleen nu in de bus zag je het van wat dichterbij. Maar omdat je niet echt hebt rondgelopen, heb ik niet het gevoel dat ik echt ‘in’ New York ben geweest.

Vrijdag hebben we een tour gedaan door Lower Manhattan. We begonnen in Battery Park toen Wall Street, World Trade Center, 9/11 Memorial, Brooklyn Bridge, Chelsea Market en een boottocht over de East en Hudson River: ook een vol gepropte dag dus. De 9/11 Memorial vond ik zeer indrukwekkend, we hadden hier iets langer de tijd (wel 8min!!). Entoen ben ik even van de groep weggelopen omdat toch best emotioneel ervan werd. Het is een heel indrukwekkend monument en al sinds ik klein ben, kijk ik op 11 september alle documentaires op tv over de Twin Towers, en om dan op die plek te staan, geeft een heel verdrietig en beladen gevoel. Maar gelukkig sloten we de dag af met iets luchtigs; we namen namelijk om 19:00 een boottocht voor 2uur op de rivier. De timing was perfect! De zon begon onder te gaan en zo kregen we het mooiste plaatje wat er maar is, voorgeschoteld gekregen: de skyline van New York met zonsondergang. Een perfecte afsluiter van het Welcome Camp!

Ook al hadden we dan misschien wel twee hele drukke dagen, het was zeker een zeer geslaagd kamp! Dit komt voornamelijk door de nieuwe mensen heb leren kennen, na een paar dagen heb je echt het gevoel dat je ze al jaren kent. Het afscheid nemen de volgende dag was dan ook niet makkelijk maar we blijven sowieso contact houden! Daarnaast waren delen die ik van New York heb gezien heel gaaf, zoals: Chelsea, dat vond ik een hele gave wijk omdat daar ook echte ‘New Yorkers’ rondlopen en de boottocht en 9/11 Memorial waren ook heel indrukwekkend om te zien. Ik vind het gewoon jammer dat ik niet sfeer heb kunnen proeven, want ik denk dat ik New York echt een geweldige stad vind! Gelukkig heeft Eddie al belooft om zeker een paar weekenden terug te gaan na ik mijn verhaal aan hen verteld had. Een ander ding wat ik echt awesome vond waren: de mensen. Ik ben er nog niet achter of dat alleen New Yorkers zijn, of gewoon Amerikanen in het algemeen. Maar de mensen zijn zo open, vriendelijk en geïnteresseerd in je. Twee voorbeeldjes: toen we vanaf New Wark met de shuttlebus naar het hotel reden, zat er een ouder echtpaar bij ons in. Die wat shopping hadden gedaan in de stad. Het waren echt schatten entoen ze ons zagen zitten met onze koffers waren ze gelijk nieuwsgierig waarvoor we in New York waren. We hebben toen de hele busreis erg gezellig met elkaar gekletst en het was een heel warm welkom. Het tweede voorbeeldje is toen we met zijn achten rond Time Square liepen. We liepen namelijk langs een groep jongeren (voornamelijk jongens) die gewoon voor de lol aan het dansen waren. Ze waren gewoon een beetje aan het chillen en geinen entoen vroegen ze of Merel (Nederlandse studente) en ik met hun mee wilden dansen. Dat wilden we heel graag maar wat zagen we er white (stijfjes) uit tussen al die jongens, die allemaal een lekker kleurtje hadden waardoor ze iets meer grove hebben. Maar ja, het was heel erg lachen en ook die jongens waren heel aardig. Ik denk ook dat niet alleen de gebouwen maar ook vooral de mensen New York zo’n leuke en populaire stad maken.

Nou, tot zover mijn avonturen. Ik vlieg zo naar mijn gastgezin en kan echt niet wachten om ze te ontmoeten! Ik houd jullie wel weer op de hoogte

Groetjessssss,

Lou